ამბის გადმოცემის ხერხები

სუპერმასპინძლებმა ტერეზამ და დევიდმა იციან, როგორ დააინტერესონ სტუმრები. ეს არც არის გასაკვირი, ისინი ხომ მშობლები, გარემოს დამცველები, შემოქმედებითი ხელმძღვანელები, ავტორები და ელკჰორნში (უისკონსინი) მდებარე ბანაკის, „Camp Wandawega“‑ს, მფლობელები არიან, ამიტომ თავიანთი გამოცდილებიდან ისწავლეს, რომ ამბების ოსტატურად თხრობას ადამიანების დაახლოება შეუძლია. „როდესაც ბანაკის წარსულის შესახებ ფაქტები გამოვააშკარავეთ და მათი გამოქვეყნება დავიწყეთ — 1920‑იან წლებში აქ იყო იატაკქვეშა ბარი, შემდეგ მაფიოზების შეხვედრის ადგილი, ბორდელი, საზაფხულო ბანაკი ლატვიელი ლტოლვილებისთვის — მივხვდით, რომ აქაურობის ისტორია გამოძახილს პოვებს ადამიანებში“, — იხსენებს ტერეზა.

ამ სტატიაში ტერეზა და დევიდი გვიზიარებენ, როგორ შევარჩიოთ საჭირო სიტყვები, რომ ჩვენი საკუთარი საცხოვრებლის ამბავი მოვყვეთ.

ტერეზა: „არ არის აუცილებელი, საცხოვრებელში საუკუნის წინ იატაკქვეშა ბარი ყოფილიყო, რადგან სხვა მოსაყოლიც ყოველთვის მოიძებნება. დასაწყისისთვის დაფიქრდით:

• ხომ არ არის საცხოვრებელს რაიმე ისტორიის მატარებელი;
• რა არის განსაკუთრებით გამორჩეული ქალაქში, რომელშიც საცხოვრებელი მდებარეობს;
• ხომ არ არის რაიმე ისეთი, რასაც თქვენ უკვე მიეჩვიეთ, სტუმრებისთვის კი საინტერესო იქნება.

ერთი სიტყვით, კარგად შეისწავლეთ ეს საკითხები, შემდეგ კი განცხადებაში მიუთითეთ“.

დევიდი: „განცხადებაში, საძინებლებისა და სააბაზანოების რაოდენობის გარდა, გაცილებით მეტი ინფორმაციის მითითებაა შესაძლებელი. ადამიანებს აინტერესებთ, სად მიირთვან კარგი ყავა ან სხვა რომელ ადგილებს ურჩევდით, ამიტომ გაუზიარეთ ყველაფერი, რასაც გარშემო უნიკალურად და განსაკუთრებულად მიიჩნევთ. სტუმრებისთვის მნიშვნელოვანია ორგანული კავშირის შეგრძნება და ემოციური ჩართულობა, საინტერესო ამბები კი ერთმანეთთან გვაახლოებს“.

დევიდი: „ადრევე მივხვდით, რომ სტუმრებისთვის სათანადო მოლოდინის შექმნა აუცილებელი იყო, რადგან არ გვსურდა, მათი იმედი გაგვეცრუებინა. სწორედ ამ მიზნით შევქმენით „მცირე მოლოდინის მანიფესტი“, რომელშიც სახუმარო სიტყვებით განვმარტავთ ბანაკში ცხოვრების წესს — კერძოდ, რომ აქ ბევრი მწერი და ტყის ბინადარია, ხოლო კონდიციონერი არ გვაქვს, ამიტომ თუ სტუმარს ეგვიპტური ბამბის თეთრეული ან ფუფუნების საგნები სურს, აქაურობა მისთვის მაინცდამაინც კარგი არჩევანი არ იქნება“.

ტერეზა: „თვალთმაქცობის წინააღმდეგი ვართ და საცხოვრებლის აღწერილობაშიც ამ პრინციპის ერთგული ვრჩებით. გადავწყვიტეთ, ყველაფერი პირდაპირ ავუხსნათ სტუმრებს, ამიტომ მხიარული ენით კი ვწერთ, თუმცა მაქსიმალურად ზუსტად. იუმორნარევი ტექსტი, ჩემი აზრით, უფრო კეთილად განაწყობს სტუმრებს ჩვენ მიმართ. კეთილგანწყობილებისთვის კი სულაც არ არის აუცილებელი იდეალური სარეკლამო ტექსტების შედგენა. უბრალო აღწერილობა, ზედმეტობების გარეშე, საუკეთესო ვარიანტია“.

დევიდი: „მომწონს, როცა Airbnb-ზე განთავსებულ განცხადებაში მასპინძლის ინდივიდუალურობა იგრძნობა, განსაკუთრებით, როცა საცხოვრებელი საზიაროა. მსურს, დავრწმუნდე, რომ მასპინძელს იუმორის კარგი გრძნობა აქვს და მასთან ურთიერთობა სასიამოვნო იქნება. ნუ დაჰპირდებით სტუმრებს ციდან ვარსკვლავების მოწყვეტას და საუკეთესოზე საუკეთესო პირობებს — უბრალოდ, იყავით გულწრფელი და მეგობრული, სტუმრებმა თავი კომფორტულად რომ იგრძნონ“.

ტერეზა: „პოტენციური სტუმრების დასაინტერესებლად და მეტი ჯავშნის მისაღებად გააზიარეთ საცხოვრებლის შესახებ ინფორმაცია სოციალური ქსელების მეშვეობით. სხვათა შორის, სტუმრების უმრავლესობა სწორედ ამ გზით გვპოულობს — მათ ხვდებათ ცალკეული სურათები ან ჩვენი გვერდი Instagram‑ზე. ეს ფართო აუდიტორიის მოცვისა და ჩვენი ბანაკის უნიკალური თავისებურებების დემონსტრირების შესანიშნავი ხერხია. პირადად მე გირჩევთ:

• შეეცადეთ, წარმოაჩინოთ მომენტები, რომელთა განცდასაც ადამიანები მოისურვებენ — მაგალითად, საინტერესო წიგნი საწოლთან ან ფინჯანი ცხელი ყავა ფანჯრიდან გადაშლილი გასაოცარი ხედის ფონზე.
• კარგი ხარისხის ფოტოები კარგად მოფიქრებული სტილით ამბის ვიზუალურად თხრობის საშუალებას იძლევა. შეარჩიეთ ლამაზი და მიმზიდველი კადრები!“

დევიდი: „ვერ წარმოიდგენთ, რამდენი ადამიანი ჩამოდის ბანაკში იმ შთაბეჭდილებების გასაცოცხლებლად, რომლებიც Instagram‑ზე ფოტოების ნახვით მიიღეს. Instagram‑ზე თქვენი გვერდი უნდა იყოს განსაკუთრებული მომენტების ერთგვარი კოლექცია, რომელიც წინასწარ შეუქმნის აუდიტორიას წარმოდგენას საცხოვრებლის შესახებ ვიზუალური გზით. ხშირად სწორედ მისი დახმარებით იღებენ სტუმრები ჯავშნის გაფორმების გადაწყვეტილებას“.

დევიდი: „დასაწყისში ბევრი შეცდომა დავუშვით, თუმცა კარგი გაკვეთილი იყო და ცხოვრების კანონების დამორჩილება ვისწავლეთ. მაგალითად, როგორც კონტენტის შემქმნელებს, ახლა გვესმის, რომ არსებობს ინფორმაციის ზედმეტად გაზიარების ცნება — რამდენადაც არ უნდა იზიდავდეთ ადამიანებს ისტორიები ბორდელების, მაფიისა და მკვლელობების შესახებ, სულაც არ არის აუცილებელი იცოდნენ, ზუსტად სად ვითარდებოდა მოვლენები, განსაკუთრებით, თუ იქ ძილი უწევთ. დროთა განმავლობაში მიხვდებით, რა მუშაობს, რა — არა და რა პოვებს გამოძახილს თქვენს აუდიტორიაში“.

ტერეზა: „წარუმატებლობებს ცოდნის მიღების შესაძლებლობად აღვიქვამთ, რისი წყალობითაც ფასდაუდებელ გამოცდილებას ვიღებთ“.

ტერეზა: „როდესაც ამ საქმიანობას მივყავით ხელი, ძალიან მეშინოდა აქაურობის ძველი ფოტოების გაზიარება, რადგან ვფიქრობდი, რომ არავინ მოისურვებდა ჩამოსვლას, როცა ნახავდნენ, როგორ საშინლად გამოიყურებოდა ყველაფერი. სინამდვილეში კი ყველაზე დიდი რეზონანსი სწორედ „მანამდე და შემდეგ“ ტიპის ფოტოებმა გამოიწვია“.

დევიდი: „ადამიანები აფასებენ გულწრფელობას. მათ აინტერესებთ, როგორ მოვედით აქამდე. კიდევ ერთხელ გავიმეორებ, რომ ემოციური კავშირი მნიშვნელოვანია, ამიტომ ნუ შეგეშინდებათ თქვენი ისტორიის გაზიარება. გულახდილად გადმოეცით თქვენი უნიკალური ამბავი“.

ვრცლად მასპინძლობის დაწყების შესახებ