Ექსკურსია ნორმალური იყო, მაგრამ გზამკვლევის არასათანადო ეტიკეტმა გააფუჭა. Განსაკუთრებით აღსანიშნავია, რომ პირველ 90 წუთში დაახლოებით 7-8-ჯერ მთხოვა ჩემი სახელის გამეორება (რომელიც ინგლისური სახელი „ერინის“ მსგავსად გამოითქმის), რადგან ამტკიცებდა, რომ დაავიწყდა. Გარდა იმისა, რომ მას არასოდეს უკითხავს ექსკურსიაზე მყოფ სხვა ადამიანებს, რომლებიც თეთრკანიანები იყვნენ და რომლებსაც ასევე ჰქონდათ ინგლისური სახელები - ასე ზედმეტად გამეორება. Ამან თავი გამორჩეულად და არაკომფორტულად მაგრძნობინა. Ექსკურსიით ტკბობაც ძალიან გამიჭირდა, რადგან ამ უცნაური სახელის შეპყრობას გამუდმებით მაშორებდა. Იმდენად არაკომფორტულად ვგრძნობდი თავს, რომ გადავწყვიტე, დაახლოებით 20 წუთით ადრე წავსულიყავი. Ეს პირველი შემთხვევაა, როცა ექსკურსიაზე ადრე გასვლის საჭიროება ვიგრძენი.
Ვფიქრობ, გზამკვლევს შეუძლია ისარგებლოს ამ ტიპის უნივერსალური ეტიკეტის შესწავლით. Ბევრ კულტურაში ძალიან უხეში, პასიური აგრესიული და არაპროფესიონალურიც კი ითვლება, რომ გადამხდელ მომხმარებელს 7-8-ჯერ ეუბნება, რომ მის სახელს მხოლოდ 2 საათის ხანგრძლივობის ექსკურსიაზე ვერ დაიმახსოვრებთ.